MUSIKA: ERROMANTISISMOA

Erromantizismoa XVIII. mende bukaeratik XIX. mendearen erdialdera arte(lehenengo mundu gerraren bukaera arte) iraun zuen. Musikaren historiako unerik garrantzitsuena hemen izan zen, garaiko filosofo, artista eta musikari handiak erromantizismoa bere zentsurik handienera eraman baitzuten.

Erromantizismoko musikak, neurri handi baten klasizismoko musika ezeztatu egiten du. Erromantizismoaren oinarria edukia eta bidea dira, formari garrantzia kentzen zaiolarik, hau da, garai honetan sentimenduak eta naturarekiko maitasuna adierazi egiten ziren, hauek arrazoiaren gainetik. Musikagileek arau guztiak alboratu eta askatasunean konposatzen hasi ziren, beti ere inspirazioak gidatuta.

Erromantizismora arte, musikaren mundua gehien bat aberatsei zuzenduta zegoen , baina garai honetan kontzertuak ugarituz aretoetan ematen ziren eta orduan jendearengana ireki zen. Birtuzismoa ematen hasi zen, batez ere piano eta biolina. Hau dela eta pianoak garrantzia handia hartzen du instrumentu honentzat asko konposatzen zelarik burges etxe gehienetan piano bat egoten zen. Honetaz gain orkestra egiten hasi zen , batez ere haizezko tresnen sekziori dagokienez. Lied-ak eta operak garrantzi handia hartu zuten ere.

Erromantizismoko joera nagusietariko bat nazionalismoa izan zen mugimendu honek, herriaren esentzia bilatzen zuen folklorearen zein musikaren bitartez.

Erromantizismoko konpositorerik garrantzitsuenak hauek izan ziren: Schubert Schumann, Chopinn.